آیا تا به حال فکر کرده اید که رستوران چیست؟ آیا تا به حال فکر کرده اید چه کسی برای اولین بار از فروش مواد غذایی پول درآورده است؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است و علامت سوال های بیشتری در ذهن تان وجود دارد، در این مقاله با ما همراه باشید تا مفهوم فروش مواد غذایی و تاریخچه کسب و کارهایی که بر پایه مواد غذایی بنا شده اند را درک کنیم و دیگر نپرسیم: رستوران؟"
اگر دوست دارد کارها را به راحتی انجام دهد و قبل از تحقیق ماهیت رستوران را بشناسند و با این سوال روبرو شود که رستوران چیست؟ شما از دیکشنری استفاده کرده اید، احتمالاً با تعریف رستوران آشنا هستید و فکر می کنید می دانید رستوران چیست!
تعریف رستوران
اما یک دقیقه صبر کنید؛ چرا که تعریف واقعی رستوران بخش عالی این مفهوم پیچیده را به شما می دهد و هرگز به سوال عمیقی مانند "رستوران چیست؟" پاسخ نمی دهد. اما برای شروع - و برای خوانندگانی که تعریف دقیق رستوران را نمی دانند - اجازه دهید در مورد تعریفی که در ویکی پدیا یافت می شود صحبت کنیم:
رستوران نوعی سازمان (تاسیس) یا (اتحادیه) است که در آن غذا و نوشیدنی سرو و مصرف می شود. تمایل به غذای سرو شده، چیدمان مناسب، تمیزی، قیمت، کیفیت غذا و خدمات و غیره. می تواند نقش مهمی در کیفیت و شهرت رستوران داشته باشد. گاهی اوقات رستوران ها می توانند بخشی از واحدهای تجاری و گردشگری بزرگتر مانند مغازه ها و خانه های مسافر باشند.
یک رستوران خوب باید مدیریت، دکوراسیون، کیفیت، کمیت، تبلیغات، منو و سرویس دهی خوب داشته باشد نه نام رستوران.
تاریخچه رستوران از تمدن چین تا انقلاب فرانسه
ردپای اولین مکان هایی که از طریق فروش غذا پول درآورده اند را می توان در تمام تمدن های اولیه قرن های قبل یافت. مثلاً در سال های دور که اهالی روستا از طریق فروش محصولات کشاورزی به ساکنان شهرهای بزرگ امرار معاش می کردند، در مسیرهای بین شهری مکان هایی برای اسکان و اطعام کشاورزان ساخته می شد. این مکان ها در واقع اولین نمونه کاروانسراهای امروزی بودند و خوراک، خواب و استراحت کشاورزانی را که محصولات خود را برای فروش به شهر می آوردند، فراهم می کردند.
اما یکی از اولین شیوه های بشر برای کسب درآمد سیستماتیک از طریق فروش مواد غذایی را می توان به تمدن باستانی چین ردیابی کرد. محققان بر این باورند که شهرهای بزرگ امپراتوری‌های سابق چین شواهدی از فروش سازمان‌یافته مواد غذایی در اوایل قرن یازدهم و حتی نزدیک‌تر به امروز نشان می‌دهند.
در واقع، چین جدا از فرهنگ غذایی باستانی خود، سابقه طولانی در تهیه و توزیع غذا و در نتیجه کسب درآمد دارد. اما این پایان ماجرا نیست و رستوران های امروزی ریشه های بیشتری نسبت به فرانسه و چین قرون وسطایی دارند! پس از انقلاب فرانسه در قرن هجدهم، بسیاری از اعضای دربار امپراتوری فرانسه مجبور به ترک شغل سابق خود شدند و به زندگی خارج از دربار بازگشتند.
بسیاری از این کارمندان که به دنبال شغل جدیدی برای کسب درآمد هستند، تجربه کار در آشپزخانه سابق Empire را دارند و تصمیم به ایجاد یک شرکت جدید با این تخصص گرفتند. در واقع خروج سرآشپزهای سابق کاخ از کاخ منجر به افتتاح اولین نمونه های رستوران شد و کارمندان سابق پادشاه درآمد خوبی داشتند!
از این رو مردم فرانسه به تدریج با مفهوم جدید «رستوران» آشنا شدند و از مهارت سرآشپزهایی که سابقه کار در کاخ سلطنتی را داشتند نهایت استفاده را بردند. (ظاهراً فرانسوی ها از ابتدای پیدایش مفهوم رستوران غذای باکیفیت سرو می کنند!) پس از این دوره، مفهوم رستوران که پایه و اساس آن را در فرانسه مستحکم کرد، با انقلاب صنعتی و توسعه پیدا کرد. افزایش تبادل اطلاعات بین راه‌آهن، کشتی و کشور و در قاره‌های جهان و سایر مناطق جهان معرفی و پذیرفته شده است.
تاریخچه رستوران ایرانی
با توجه به توضیحات بالا، رستوران های قدیمی ایران با افرادی همراه است که در کاروانسرا به طبخ و فروش غذا می پردازند. کاروان ها در سراسر کشور سفر کردند و برای استراحت وارد کاروان شدند. کاروان خسته به مکانی امن برای خوردن نیاز داشت. مردم با پیش بینی آمدن کاروان برای آنها غذا تهیه کردند و به هنگام ورود از آنها استقبال کردند.
چاپارها نیز از قدیم الایام در کشور فعال بوده اند که تامین غذای این افراد نیز می تواند بخشی از تاریخ رستوران های کشور باشد. در منابع تاریخی شواهدی از اولین کاروانسرا وجود دارد که به میهمانان خود این گونه خوشامد گفت:
اولین مهمانسرای جدید ایران «مهمانسرای نجفت» نام دارد که توسط میرزا اسحاق خان محمد الدوله در سال 1321 خورشیدی در تبریز تأسیس شد. حاجی شریف; اطراف باغمیشا; در لین سر میرزا نصرالله، جایی که بعدها مدرسه مقدماتی و کتابخانه دانشگاهی ساخته شد، کاروان بزرگی وجود دارد که به کاروان کلانتری معروف است. این کاروان به میرزا اسحق خان به ارث رسید. کدا را به باغمیشه منصوب کردند و آن را تخریب کرد و ساختمانی با چند اتاق و آشپزخانه و سفره خانه ایجاد کرد و نام آن را «بارگاه میهمان پاک» گذاشت.
در خبرهای منتشر شده در 25 شعبان 1321 هجری قمری مبنی بر شروع این مهمانسرا، از پذیرایی از میهمانان و غذا دادن به آنها در بیرون آمده بود که در آن زمان کاملاً جدید بود. اما اگر بخواهیم نگاهی به نوع جدید مدیریت رستوران بیندازیم و تاریخچه آن را مطالعه کنیم، می‌توانیم اطلاعات زیر را ارائه کنیم:
در گذشته مردم چندان علاقه ای به ایجاد چنین مکان هایی نداشتند و تعداد کمی حاضر به کار در خدمات پذیرایی و پذیرایی می شدند، چنان که سید مسعود نوربخش درباره تاریخچه این مکان ها می نویسد:
در سال های آغازین قرن گذشته، توجه چندانی به امکانات اقامتی و پذیرایی در ایران نمی شد. مسافران داخلی علاقه ای به اقامت در مهمانسراها نداشتند و بیشتر در خانه دوستان و اقوام اقامت داشتند. مسافران خارجی برای تامین هزینه این واحدها کافی نبودند. صاحبان این چند مکان حتی سعی کردند در مطبوعات آن زمان برای جذب مشتری تبلیغ کنند.
ذکر نمونه ای از این آگهی های چاپ شده در مجله اطلاع رسانی «هتل قرآن بیستم» در سال 1306 بی نیاز نخواهد بود:
در این زمان مردم بر راحتی رفت و آمد تمرکز می کنند، مردم استان ها مشتاق دیدن پایتخت هستند و مهمان خانه قرن بیستم نزدیک سفارت انگلیس یکی از مهمانان قدیمی است. خانه‌های مرکز آسایش کلی را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کنند، به‌ویژه وقتی صحبت از صرفه‌جویی کلی در اجاره خانه و هزینه‌های غذا باشد. "
کافه ناتری
در سال 1306 یک مهاجر روسی به نام «خاچیک مادیکیانس» کافه نادری را در خیابان نادری (جمهوری کنونی) افتتاح کرد. این فرد برای اولین بار در تهران به عنوان شیرینی فروشی مشغول به کار شد و پس از مدتی مهمانخانه ای به همین نام در کنار «کافه نادری» ساخت که هنوز هم باز است. برای اولین بار در تهران در رستوران این هتل بود که غذاهای ایرانی مانند استیک، بیف استروگانف و ... را به ایرانیان عرضه کردند. همچنین برای اولین بار «کافه گلاس»، بستنی، قهوه فرانسوی و ترکی و انواع نان توسط موسس این مهمانسرا عرضه شد.
انواع رستوران
غذا خوردن نه تنها نیاز روزانه ماست، بلکه یک سرگرمی است که با آن می توانیم دوستان و خانواده را جمع کنیم. بسیاری از ما دائماً به دنبال رستوران‌ها یا مکان‌هایی هستیم که غذاهای جدید را به مشتریان خود ارائه می‌دهند و شاید همین موضوع باعث می‌شود که چنین مشاغلی در مرکز توجه علاقه‌مندان به تجارت قرار گیرند. این سلیقه ها و نیازهای متنوع باعث ایجاد تنوع رستوران هایی شده است که ما بررسی کرده ایم. مقیاس های مختلفی برای بررسی انواع رستوران ها وجود دارد و می توانید از منظرهای مختلف به مسائل نگاه کنید.
1) از منظر فرهنگ ایرانی:
رستوران ها:
سفره خونو نوعی رستوران با محیط و معماری سنتی ایرانی است که در آن غذاهای سنتی ایرانی تهیه و سرو می شود.
آماده کردن:
طباخی (آشپزی: گفتار) نوعی غذای سنتی ایرانی است که غذاهای سنگین و سنگینی مانند غذا، غذای مغز، غذای زبان و غیره را عرضه می کند.
دیزی سرا:
مکانی متخصص در سرو و توزیع غذاهای سنتی ایرانی به نام مارگاریدا (سوپ). آنها اغلب در کاسه های گلی و لعاب دار تهیه و سرو می شوند که به سنگ های دیزی معروف هستند. ) یکی از غذاهای سنتی ایران است. برای تهیه سوپ از گوشت و دم بره، گوجه فرنگی (یا گوجه فرنگی) و سایر حبوبات مانند نخود و لوبیا استفاده می شود.
غذای نازکی که از پختن گوشت و پیاز و سیب زمینی و لوبیا تشکیل شده و در دو مرحله خورده می شود. بقیه مواد را می توان با چرخ گوشت یا بدون چرخ گوشت و با نان، پیاز، چاشنی هایی مانند ترشیجات و سبزیجات (گوشت چرخ کرده) مصرف کرد.
اگر در قابلمه سنگی پخته شود به آن برنج خشک می گویند. برخی افراد نان خشک را برای استفاده تجاری می گذارند. دیزی نیز یک غذای محلی Hamada است.
چای خانه:
یکی از جاهایی است که معمولاً محصولات چای ایرانی و شرقی به سبک های خاص یا سنتی مانند لیوان های باریک و سنت های خاص عرضه می شود.
چلوکبابی ۔
چلوکبابی محل طبخ و خوردن انواع چلوکباب و خورش ایرانی یا جگر و دل گوسفندی است و کباب یکی از محبوب ترین غذاهای ایرانی در بین گردشگران خارجی محسوب می شود.
2) از دیدگاه سایت:
چنین رستوران هایی در واقع همان مکان هایی هستند که از مهمانان پذیرایی می کنند و اغلب با استفاده از منوی مشابه در سراسر کشور خدمات ارائه می دهند و نمونه هایی از واحدهای پذیرایی هستند که در خارج از هتل ها قابل مشاهده هستند. این گونه رستوران ها هم در وعده نهار و شام فعال هستند و لازم به ذکر است که روش سرویس بشقاب اغلب برای پذیرایی از میهمانان با بهترین تجهیزات و بالاترین کیفیت (PLATE SERVICE) استفاده می شود.
در طراحی این رستوران ها باید به یک نکته مهم توجه کرد – طراحی محوطه آشپزخانه و ارتباط آن با سالن پذیرایی در یک طبقه. رستوران اصلی نه تنها توسط مهمانان هتل، بلکه توسط بسیاری از افرادی که برای ناهار یا شام به اینجا می آیند نیز استفاده می شود.
در اغلب هتل های بین المللی با توجه به پیشینه فرهنگی تاریخی و موقعیت جغرافیایی، رستوران هایی به نام رستوران های سنتی یا محلی و سنتی وجود دارد که مناسب فرهنگ سنتی منطقه و برای بومیان آن منطقه است. مردم. گذشته آنها همانطور که گفته شد باید دانست که طرز تهیه غذا در این رستوران برگرفته از فرهنگ سنتی مردم قبیله است. می توان رستوران ها و رستوران های محلی همه مناطق را در بین این نوع رستوران ها برشمرد.
در هتل های درجه یک و مجلل جهانی که همیشه از کلاس بالایی برخوردار هستند، مکان خاصی به نام Dining Room برای شام و شام وجود دارد که ویژگی های خاص خود را دارد، مانند نور ملایم، موسیقی زنده به صورت پیانو یا سولو ویولن. یکی از بهترین کاربرد ظروف و تجهیزات آشپزخانه، استفاده از گلدان و چراغ رومیزی، انتخاب بهترین نوع میز ناهارخوری و مبلمان، انتخاب قلب یا رنگ های قهوه ای و قرمز در طراحی دکوراسیون و رنگ اتاق می باشد.
نیروی انسانی فعال در این گونه رستوران ها اکثرا مردانی هستند که روش های مختلف پذیرایی را کاملا می شناسند تا بتوانند بهترین خدمات را به میهمانان ارائه دهند. منوی ارائه شده در اتاق غذاخوری سبک تر از سایر رستوران ها است، اما گران تر است. دو نکته مهم و مهم در مورد اتاق غذاخوری در اتاق غذاخوری:
اف)
در ورودی سالن مکانی به نام بالکن وجود دارد که مهمانان می توانند تا رسیدن دوستان دیگر منتظر بمانند و وسایل خود را به این صورت ذخیره کنند:
چتر، مانتو و مواردی از این دست وجود دارد و در صورت نیاز از مهمان با نوشیدنی های مخصوص در این مکان پذیرایی می شود و حضور فردی از تیم پذیرایی که مسئولیت مراسم ورودی را بر عهده دارد و هنگام خروج میزبانان را همراهی می کند. . مسئولیت آنها نجام خواهد شد
si)
مهمانان ویژه می توانند از فضای خاصی به نام اتاق غذاخوری خصوصی استفاده کنند.
سالن های رقص مکان هایی برای مهمانی ها و مهمانی های شیک هستند که در شرایط خاصی ساخته و اجرا می شوند. سالن های رقص در مقایسه با سایر قسمت های پذیرایی هتل دارای فضا و ارتفاع بیشتری هستند و معمولاً در طراحی فضای بالایی تا حد امکان از ستون ها پرهیز می شود. معمولاً برای پوشش دیوارها از مخمل یا ماهوت استفاده می شود و اخیراً از کاغذ دیواری های مخصوص استفاده می شود و به دلیل کاربردهای متنوع این سالن ها از روش خاصی برای چیدمان و پذیرایی استفاده نمی شود.
سالن های رقص به صورت چند منظوره و دارای سن ثابت یا متحرک برای استفاده بهینه در مراسم و مهمانی های مختلف طراحی شده اند. در بحث نور و صدا، سالن های رقص دارای تجهیزات حرفه ای و کامل و لوسترهای گران قیمت، مدرن و مجلل هستند که توسط کنترلرهای حرفه ای با نیاز مهمانان تطبیق داده می شود. سالن های رقص مانند اتاق های غذاخوری دارای فضای شاخص هستند، با این تفاوت که دارای دو نمایه یکی برای ورود و دیگری برای خروج هستند.
همچنین این سالن ها دارای اتاقی برای خبرنگاران و اتاقی برای تجدید آرایش و یا تعویض لباس مردانه برای بانوان است.
رستوران گریل روم
گریل روم به رستوران هایی گفته می شود که تمام غذاها به روش گریل پخته و آماده می شوند. در ایران این روش پخت را با نام دیگری به نام پخت چدن می شناسند. منوی این نوع رستوران عمدتاً شامل استیک، شاتوبریان، استیک و مانند آن است. به عبارتی نقدی پرداخت می شود، در اتاق های کباب پز معمولا پرداخت قبض به صورت نقدی بوده و توسط مهمان انجام می شود. میز و صندلی این رستوران ها بیشتر چوبی است و در برخی موارد از سرویس های آهنی یا بامبو نیز استفاده می شود.
میزبان رستوران کیست؟
مهماندار فردی شیک پوش و تمیز است که می تواند مرد یا زن باشد، اصولاً او یک زن است و در ورودی رستوران قرار می گیرد و جلوی میز او میز یا پیشخوان با منوی غذا قرار دارد. . کار مهماندار پذیرایی از مهمان است هر مهمانی که وارد رستوران می شود، مهماندار به استقبال او می رود و به مهمان خوش آمد می گوید و میهمانان را بر اساس ظرفیت رستوران تقسیم می کند. در ابتدا مهماندار از مهمان ورودی می پرسد که آیا رزرو دارید یا خیر، مهماندار نیز مسئولیت رزرو میزهای رستوران را بر عهده دارد. در رستوران های بزرگتر، مهماندار باید یک زبان خارجی را روان صحبت کند و از آداب معاشرت و معاشرت با مردم آگاهی کامل داشته باشد. خانم زیر نظر مدیر رستوران کار می کند.
نقش یک زن خانه دار
با توجه به حال و هوای مهمان سفره اش را می چیند. به تالار پذیرایی می رود و برای مهمانان پیر و جوان صندلی می کشد و کمک می کند تا بنشینند. نوع جدول را برای هر بازدیدکننده تشخیص دهید. باید یک زبان خارجی را خوب صحبت کند. مدیر غذا و نوشیدنی، طراح و برنامه‌ریزی است که نوع غذا، نوع منو، مقدار مصرف، کل هزینه، سفارش، کنترل کمیت و کیفیت و تصمیم‌گیرنده تامین مواد اولیه را تعیین می‌کند. مواد.
این فرد مسئولیت کلیه مسائل مدیریتی و پذیرایی در هتل ها را بر عهده دارد و زیر نظر مدیر کل هتل کار می کند و در موقعیت بسیار سختی قرار دارد که نیاز به دانش و تجربه زیادی دارد. یک مدیر غذا و نوشیدنی باید از خرید، فروش، نگهداری، آشپزی، ترجیحات مهمان و هزاران کار دیگر و انجام کارهای مختلف آگاهی کامل داشته باشد و این فقط وظیفه یک مدیر غذا و نوشیدنی است. او قدرت های خاص خود را انتخاب می کند و این افراد را تربیت می کند که بسیار مهم است. او متخصص تغذیه است و دارای مهارت های مدیریتی و سابقه مدیریتی در صنعت غذا و نوشیدنی است. لباس و لباس فرم خاصی دارد که با لباس های دیگر متفاوت است.
آشنایی با اقتصاد منطقه ای و جهانی، کیفیت، کمیت، ارزش، مطالعه، تحقیق، شرکت در نمایشگاه های مواد غذایی و تغذیه، استفاده از اینترنت و هزاران مورد دیگر.
این طرح در مورد انتخاب سلیقه عمومی، جوامع، افراد و کارگران آشنا به مدیریت و مدیریت نیروی کار و آشنا به مسائل زیست محیطی، شخصی، بهداشتی مواد غذایی و آشنا به حسابداری و تحلیل قیمت، وزن و ... می باشد. طبق قوانین کشور و سرزمینی که در مورد آن اعمال می شود. مهربان باشید، خوش سلیقه باشید و خوب رفتار کنید.
خطوط قرمز برای کارکنان غذا و نوشیدنی
رعایت اصول بهداشت فردی و محیطی توسط کارکنان بخش غذا و نوشیدنی نقش مهمی در حفظ سلامت میهمانان و کارکنان هتل دارد و تمامی کارکنان بخش غذا و نوشیدنی از منشی گرفته تا مدیران و بازرسان بهداشت اذعان دارند. که رفتارهای بهداشتی بخشی ضروری از حرفه غذا و نوشیدنی است. بنابراین، کارکنان این بخش باید علاوه بر اطلاعات شغلی حرفه ای، اطلاعات سلامت خود را نیز ارتقا دهند. به عنوان مثال، نمی توان یک آشپز کاملا حرفه ای را بدون کت، کلاه و دستکش کثیف و با موهای بلند تصور کرد. یا هرگز نمی توانید یک میزبان حرفه ای با دندان های کثیف و یقه کثیف را تصور کنید. او باید فردی آراسته و منظم باشد که حس آراستگی و پاکیزگی را به شما القا کند. اما متاسفانه در عمل برخی از مدیران مواد غذایی و آشامیدنی و ناظران بهداشتی از رفتار بی تدبیری برخی مسئولان در این اداره گلایه دارند.